Fjallabaksleið

Á laugardaginn fórum við í bíltúr. Við fórum í Hvanngil

 Álftavatn

Okkur langaði að fara Mælifellssandinn en vorum búin að sjá á textavarpinu að sú leið væri ekki opin, en eftir að hafa talað við vörðinn í Hvanngili ákváðum við að skoða leiðina. Það var ekki nein merking um að leiðin væri lokuð en vörðurinn sagði okkur reyndar að það hefði aðeins runnið úr veginum á einum stað en hélt að það væri ekkert til að hafa áhyggjur af. Allt gekk vel til að byrja með en svo komum við að smá hindrun:

 vegurinn var hreinlega í sundur. Mér leist ekkert á þetta og hélt að við yrðum að snúa við en Valdi skoðaði þetta og settist svo upp í jeppann og eftir að hafa tekið smá-tilhlaup tókst honum að komast framhjá þessu, ég horfði svo mikið á hvernig hann fór að þessu að ég gleymdi alveg að taka myndir af aðförunum.

 á fleiri stöðum hafði runnið úr veginum en það voru hreinir smámunir miðað við skarðið í veginum.

 Þegar við komum niður af fjallabaksleiðinni sáum við þessi skilti. Það var sem sagt allur akstur bannaður því að það er ófært þarna. En það er furðulegt að merkja leiðina bara öðru megin. Það voru engin skilti á hinum enda leiðarinnar. En þetta var mjög skemmtileg ferð hjá okkur, sérstaklega af því að við komumst í gegnum allar ófærurnar. 

Básar

Það var mikið fjölmenni um helgina í Básum, meira að segja ég var þar. Veðrið var ekkert sérstaklega gott, það rigndi öðru hvoru, en á laugardagskvöldinu var rosalegt fjör þarna: fjöldasöngur og varðeldur:

       

Við fórum ekki yfir Krossá, bara nokkrar sprænur, enda þarf ekki endilega að vera á jeppa til að komast inn í Bása:

 Flottur Lancer!

Kannski fer ég á næsta ári þangað á Corollu

Sniðugur bíleigandi

Ég sá þennan bíl í Mjóddinni um daginn.

Þetta getur verið mjög hentugt fyrir lögregluna ef bíllinn lendir á hvolfi, þá snýr númerið rétt og lítið mál að skrifa bílnúmerið í skýrsluna.

(eigandi bílsins er fyrrverandi strætóbílstjóri, hann missti vinnuna eftir að hafa keyrt á biðskýli og skemmt vagninn töluvert en hann ætlar víst að fá sér gleraugu fljótlega)

Ótrúleg leti

Þegar ég ákvað að blogga, hélt ég að ég yrði svakalega dugleg við þetta en ég er bara löt. Ég ætla að sjá til í nokkra daga áður en ég þurrka út þessa síðu. Kannski gerist eitthvað hjá mér...

Þakgil

15.ágúst fórum við í stutt ferðalag á Landcruiser með fellihýsið í eftirdragi. Við fórum í Þakgil og vorum þar eina nótt. Til að komast í Þakgil er best að keyra til Víkur í Mýrdal og áfram austur ca. 5 km og þá birtist skilti sem vísar veginn til Þakgils. Það eru ca. 14 km frá þjóðvegi 1. Þetta er stórsniðugt tjaldsvæði sem óhætt er að mæla með. Ég ætla ekki að reyna að lýsa þessu með orðum en bendi á myndirnar í albúminu sem heitir Þakgilsferðalag. Við eigum örugglega eftir að fara þangað aftur, því að rétt hjá Þakgili er vegur sem er sérhannaður fyrir jeppa og hann liggur upp að Mýrdalsjökli!!

Austfirðir

6.-9. ágúst fórum við í ferðalag um Austfirði. Fyrstu nóttina vorum við á Hornafirði. Næstu nótt vorum við á Egilsstöðum og þriðju nóttina vorum við á Fáskrúðsfirði. Veðurspáin var góð en þó að veðrið væri ágætt, þá var full mikil þoka. Við ætluðum t.d. í Loðmundarfjörð en hættum við vegna þoku. Við fórum í Mjóafjörð og ég verð nú að segja að mér finnst alveg furðulegt að fólk búi þar. Undirlendi er mjög lítið enda hefur þurft að breyta dráttarvélum svo að hægt sé að slá í öllum brekkunum. Þetta sést á myndunum sem ég tók og er í myndaalbúminu. Mér fannst einnig merkilegt að koma til Reyðarfjarðar, álverið er alveg hryllilega ljótt og eyðileggur annars fallegan fjörð. Ég skil ekki hvernig einhverjum datt í hug að setja þetta þarna. Fyrst eyðileggja stjórnvöld fiskveiðar og fiskvinnslu með meingölluðu kvótakerfi og svo er byggt forljótt og mengandi álver handa fólkinu. Þetta er hrikalegt rugl. En fólk virðist ekki vera neitt æst í að vinna í þessu álveri, ef farið er inn á mbl.is-fasteignir og leitað að eignum á Reyðarfirði til sölu, þá er niðurstaðan: 228 eignir fundust. Fólk er greinilega að flýja þaðan. Ég er ekki hissa, ekki vildi ég búa þarna og við vorum ekki lengi þarna, ég var svo hneyksluð á þessu að ég gleymdi næstum að taka myndir af þessu ljóta álveri, en tók nokkrar á meðan við keyrðum framhjá þessu ógeði. Að öðru leyti var þetta ágætis-ferðalag. Ég var reyndar hissa á að fara í gegnum göngin frá Reyðarfirði til Fáskrúðsfjarðar, þetta eru rosalega flott göng, minntu mig á Hvalfjarðargöngin, nema þarna þarf ekki að borga neitt. Fólkið fékk þessi göng líka í sárabætur vegna kvótakerfisins.

Við ætluðum að vera lengur í þessu ferðalagi en það var komin rigning og við vildum ekki pakka fellihýsinu blautu og verða svo að þurrka það í Blöndubakkanum. Við fórum Fjallbaksleið nyrðri heim, ekki mjög góður vegur og ekki fólksbílafær en við flugum yfir allar torfærur og ár á jeppanum, ég vorkenndi fellihýsinu að þurfa að elta okkur, það hoppaði og skoppaði fyrir aftan okkur en það kvartaði ekki og getur hvílt sig vel í vetur. Síðasta daginn keyrðum við sem sagt frá Fáskrúðsfirði og alla leið til Reykjavíkur, við komum heim um hálfeitt-leytið aðfaranótt föstudagsins 10. ágúst!

Ferðalag Dagur 9

Frábært veður í Laugarási og við vorum ekkert að flýta okkur heim.

Agnes Rósa var með Disney-spil sem voru svo flott að strákar máttu ekki vera með þegar við spiluðum. En þeir máttu horfa á.

Agnes Rósa, spilaeigandi.

 Við vorum með spil sem við notuðum ekkert, en það er bara fyrir stráka.

Við fórum svo til Reykjavíkur um 3-leitið og vorum bara ánægð með þetta 9 daga ferðalag. Það kemur öðruvísi út að eiga Landcruiser og fellihýsi en úrelt jarðfast hjólhýsi á Laugarvatni!! 

Ferðalag Dagur 8

Þegar við vöknuðum var smá-rigning. Við höfðum engan áhuga á að vera í rigningu svo við pökkuðum saman og yfirgáfum Vaglaskóg. Við vissum að fyrir sunnan var gott veður svo við fórum þangað, beinustu leið, sem sagt inn Eyjafjörð og inn á Sprengisandsleið. Ég get nú ekki sagt að það hafi verið gáfulegasta leiðin en við vorum jú á Landcruiser á 35 tommu dekkjum og Jón Óskar er með 38 tommu dekk undir sínum cruiser. Og á svona farartækjum er kannski ekkert gaman að vera alltaf á malbiki. Áður en við lögðum af stað í torfærurnar þurfti að minnka loftið í dekkjunum...

Ég tók nokkrar myndir á leiðinni

Svo hvarf annað dekkið af fellihýsinu hjá okkur og það var bara ónýt felga eftir!!

Ég mæli ekki með að þessi leið sé farin og allra síst með fellihýsi í eftirdragi.

Ég tók mynd af Jóni Óskari að taka mynd

Við komum svo í Laugafell. Ég mæli með klósettunum þar, upphituð og mjög notaleg!

Það var frekar mikill sandur þarna og svo urðum við stundum að fara yfir smá læki.

 

 

 

 Landcruiser-feðgar

Við mættum veghefli og þá var annar litur á veginum.

 

 

 

                                                                                           Síðan þurfti að bæta lofti í dekkin  og þvo!

Fórum í Laugarás og fundum tjaldsvæði þar. Vorum öll alveg dauð-þreytt eftir allan akstur dagsins.

Ferðalag Dagur 7

Vöknuðum á Hótel Varmahlíð um morguninn eftir góðan svefn. Fengum okkur hótel morgunmat t.d. brauð með sardínum! Lögðum okkur svo aftur. Yfirgáfum hótelið í hádeginu og fórum til Sauðárkróks. Þar fundum við opið hjólbarðaverkstæði og fengum gert við fellihýsisdekkið. Þegar við vorum búin að skoða Sauðárkrók nógu mikið fórum við norður fyrir Hofsós og stoppuðum í Lónkoti. Við ætluðum að koma Jóni Snæbjörnssyni á óvart, en þá var hann ekki staddur þarna, var farinn í sumarfrí!! En við skoðuðum tjaldið hans og hittum dóttur hans og hún bauð upp á kaffi og bláberjaostaköku.

Tjaldið hans Jóns

Jæja, við héldum áfram að keyra og skoða landið. Anna frænka var ekki á Siglufirði svo að við fórum ekki þangað. Fórum til Ólafsfjarðar en stoppuðum lítið þar, héldum áfram til Akureyrar og þar hittum við Jón Óskar og börn.

Fórum öll í Vaglaskóg og fundum góðan stað fyrir fellihýsin.

Agnes Rósa, Kristrún Heiða, Sindri Már og Jón Óskar.

Þau eru með flott fortjald við fellihýsið en þau eru ekki með spil á sínum Landcruiser!!

Bangsi (hundurinn þeirra heitir Bangsi)

Allir fóru snemma að sofa, því að það var langur dagur framundan...

 

 

Ferðalag Dagur 6

Fórum frá Hólmavík rétt fyrir hádegi. Næst var ferðinni heitið til Hvammstanga. Þegar við komum þangað ákváðum við að skella okkur í sund. Fín sundlaug hjá Hvammstöngurum. Við syntum nokkur hundruð metra, fórum í heita pottinn og svo uppúr. Svo keyrðum við aðeins útfyrir bæinn og komum að bæ sem heitir Mörk. Þar býr fólk sem við þekkjum; Siggi og Lísa. Þau voru heima, Siggi var að mála húsið að utan og Lísa var alveg tilbúin að sinna útkalli á sjúkrabílnum en hún var samt búin að gefa sér tíma til að baka tertu handa okkur, rosalega marens- og rjómatertu. (við vorum búin að segja þeim að við værum á leiðinni)

Valdi og Siggi.

 

 Það var gaman að heimsækja þau og sjá að það getur verið

líf eftir strætó. Lísa er að rækta íslenskar hænur í bílskúrnum, fyrir utan að keyra sjúkrabíl og Siggi er búinn að kaupa sér vörubíl með krana. En hans aðalstarf er að kenna í Laugabakkaskóla. Þau eru að rækta hross og eru með heimasíðu: www.123.is/mork

Eftir mikla kaffidrykkju og mikið tertuát, kvöddum við þau og héldum áfram norður fyrir Vatnsnesið. Við skoðuðum Hvítserk, ég tók nokkrar myndir af honum. Þetta er alveg einstakt fyrirbæri.

Hvítserkur.

Svo skoðuðum við Borgarvirki.

Fórum til Blönduóss, fengum okkur kjúkling og franskar á ENN-EINNI stöðinni. Vorum að hugsa um að gista á Blönduósi en keyrðum svo í Húnaver, stórt tjaldsvæði þar en svo gerðist svolítið mjög furðulegt, við fórum á Hótel Varmahlíð og fengum svítuna þar. Þetta kom okkur gjörsamlega á óvart, en við gistum sem sagt á hóteli um nóttina!!